Jak rozpoznać, że kot jest chory? Drukuj Email
Wpisany przez W.P.   
niedziela, 18 października 2015 16:20

Jak rozpoznać, że kot jest chory?

Jako, iż bardzo ważnym elementem wizyty w gabinecie weterynaryjnym pozostaje wywiad z opiekunem, warto odpowiednio się do takiego spotkania przygotować. W tym celu konieczna jest obserwacja konkretnych zachowań kota, zweryfikowanie, czy nie nastąpiła zmiana jego nawyków bądź też innych procesów fizjologicznych. Do niepokojących sygnałów można zaliczyć wszelkie zmiany apetytu, zwiększoną płytkość oddechu, dyszenie, ślinotok, a także zmiany w częstotliwości oddawania kału czy moczu, dolegliwości bólowe.

 

Warto obserwować zachowania kota na co dzień, by odpowiednio wcześnie zareagować i poszukać pomocy w gabinecie weterynaryjnym. Badanie kontrolne kota obejmuje prócz zachowania również inne punkty odnoszące się do: postawy i masy ciała, jego temperatury, kondycji skóry (elastyczności, ewentualnych zmian w zabarwieniu błon śluzowych), sposobu oddychania oraz tempa i częstotliwości uderzeń serca, nawyków żywieniowych, zmian w częstości oddawania kału i moczu, ogólnego wyglądu sierści, skóry, a także stanu uzębienia, oczu, oraz nosa. Każde odchylenie od normy powinno stanowić sygnał alarmujący.

Zachowanie kota oraz nawyki jedzeniowe oraz związane z wydalaniem.

W przypadku zachowania niepokojącymi symptomami pozostają:

  • nerwowość, nieuzasadniona agresja,
  • apatia u dotychczas ruchliwych i radosnych zwierząt,
  • inne nie pokrywające się z charakterem kota czynności, których wcześniej nie podejmował;

Nawyki jedzeniowe oraz związane z wypróżnianiem zaobserwować najłatwiej. Wszelkie wahania apetytu - jego brak bądź odwrotnie, nagłe nasilenie mogą stanowić objaw chorobowy. Także nadmierne lub niewystarczające ilości wypijanej wody powinny nas zaniepokoić. Pamiętajmy, że organizm kota składa się w około 60 - 80 procentach z wody. Odwodnienie stanowi zatem poważny stan zagrażający nie tylko zdrowiu, ale i życiu, szczególnie, iż większość miauczących czworonogów pije i tak bardzo mało. Zgodność z normami w przypadku oddawania moczu oraz kału łatwo sprawdzić. By sprawdzić, czy kot nie jest chory, wystarczy upewnić się, że nie oddaje on poniżej 70 i powyżej 200 mililitrów na dobę. Zarówno nadmierne, jak i niedostateczne wypróżnianie się może być oznaką problemów z funkcjonowaniem nerek, pęcherza moczowego czy moczowodów. Szczególnie niebezpiecznych dla życia kota pozostaje bezmocz. W przypadku oddawania kału, także powinno się ono odbywać regularnie, ale nie za często. Wiele zależy w tym wypadku od pokarmów, jakie podajemy kotu. Warto jednocześnie obserwować, czy zwierzę wypróżnia się w miejscu do tego przeznaczonym. Zanieczyszczanie mieszkania może być sygnałem zarówno problemów natury behawioralnej, jak i choroby.

Zmiany w obrębie anatomii i funkcjonowania narządów

Jeśli chodzi o masę i postawę ciała to warto pamiętać, iż istnieją normy wagowe. I tak kocur rasy europejskiej powinien ważyć od 2,5 do 5 kilogramów, natomiast kotka - od 2,5 do 4. Wahania masy ciała mogą być związane zarówno z nieprawidłową dietą, jak  i chorobą układu trawiennego lub zaburzeniami hormonalnymi. Brak apetytu stanowi również objaw w niektórych chorobach zakaźnych pochodzenia wirusowego bądź też w infekcjach bakteryjnych. Zmiany postawy ciała takie jak nieprawidłowe trzymanie głowy, podciąganie kończyn czy nienaturalna pozycja mogą sygnalizować problemy z układem ruchowym, ale też zaburzenia natury neurologicznego bądź laryngologicznego. Anatomiczne obserwacje powinny obejmować również elastyczność oraz ogólną kondycję skóry, a także zabarwienie błon śluzowych. U zdrowego kota są one blado - różowego koloru. Aby zweryfikować stan zwierzęcia wystarczy sprawdzić stan dziąseł bądź też  (w przypadku ciemnego pigmentu wewnątrz pyszczka) spodniej strony języka bądź spojówki. Skórę i jej elastyczność natomiast warto badać pod kątem ewentualnego odwodnienia organizmu czy też ewentualnych zmian, złuszczeń, strupów itp. Kondycja sierści także może wiele powiedzieć o stanie zdrowia kota. Powinna błyszczeć, nie wypadać nadmiernie oraz być wolna od wszelkich pasożytów. Bardzo istotne jest regularne monitorowanie stanu oczu, nosa oraz uzębienia kota. Skupiając się na obserwacji narządu wzroku warto sprawdzać w pierwszej kolejności:

  • stan spojówek (czy nie są zaczerwienione, czy nie zmieniają zabarwienia w inny sposób);
  • ewentualność nadmiernego łzawienia;
  • nadmierny wytrzeszcz;
  • wszelkie naloty bądź zmętnienia w obrębie rogówki;
  • możliwość wypadnięcia trzeciej powieki;
  • zmiany wielkości źrenic połączone z brakiem symetrii;

W przypadku jamy nosowej badamy czystość nozdrzy, sprawdzamy czy nie następuje z nich nadmierny wyciek itp. W ramach badania stanu uzębienia bardzo istotna jest codzienna profilaktyka. Koty są podatne na zapalenie dziąseł, narastanie kamienia nazębnego czy powstawanie ropni, a choroby te wpływają negatywnie na stan ogólny zdrowia. Mycie i kontrola zębów stanowią więc obowiązek każdego odpowiedzialnego opiekuna.

Funkcjonowanie organizmu oceniamy także poprzez monitorowanie temperatury ciała, sposobu oddychania oraz tętna. I tak, ta pierwsza powinna oscylować w granicach 38 - 39,3 stopni u kota dorosłego, oraz od 38,5 - 39,5 u zwierzęcia rozwijającego się. Prawidłowa ilość oddechów na minutę ma wynosić od 20 - 30, spadek ich liczby może być spowodowany zarówno zatruciem organizmu, jak i postępującymi zmianami nowotworowymi. Oddech najlepiej obserwować u śpiącego kota. Norma uderzeń serca z kolei mieści się w przedziale od 80 - 120 na minutę.

źródło: http://www.royal-canin.pl/blog/chory-kot/

Poprawiony: niedziela, 18 października 2015 16:24